اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّی
سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ
(1) خواندن زیارت عاشورا
(2) سعى کنند در نفرین و لعن بر قاتلان آن حضرت و یکدیگر را تعزیت گویند در مصیبت آن جناب و بگویند:
اَعْظَمَ اللّهُ اُجُورَنا وَاُجورَکمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلامُ وَجَعَلَنا وَاِیاکمْ مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلِیهِ الاِْمامِ الْمَهْدِىِّ مِنْ الِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِمُ السَّلامُ
(3) شایسته است در این روز مقتل بخوانند و یکدیگر را بگریانند.
(4) خواندن هزار مرتبه توحید در این روز فضیلت دارد و روایت شده که خداوند رحمان نظر رحمت بسوى او کند .
(5) خواندن دعای عشرات
(6) اگر کسى در این روز نزد قبر امام حسین علیه السلام باشد و مردم را آب دهد مثل کسى باشد که لشکر آن حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در کربلا حاضر شده باشد .
علاّمه مجلسى در زادالمعاد فرموده و بهتر آنست که روز نهم و دهم را روزه ندارند زیرا که بنى امیه این دو روز را براى بَرَکت و شماتت بر قتل آن حضرت روزه مى داشتند و احادیث بسیار در فضیلت این دو روز و روزه آنها بر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله بسته اند و از طریق اهل بیت عَلیهمُ السلام در مذمّت روزه این دو روز خصوصا روز عاشورا وارد شده است و ایضا بنى امیه علیهم اللَّعْنَةُ از براى برکت آذوقه سال را در روز عاشورا در خانه ذخیره مى کرده اند.
(7) در آن روز آذوقه در خانه ذخیره نکند و نخندد و مشغول لهو و لعب نگردد.
(8) هزار مرتبه بر قاتلان آن حضرت لعنت کند و بگوید اَلّلهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ علیه السلام
(9) چهار رکعت نماز و دعایى که از امام صادق علیه السلام نقل شده که در این روز در وقت چاشت باید به عمل آورد.
مفاتیح الجنان/ زادالمعاد
در زیارت عاشورا خطاب به حسینبن علی(ع) آمده است: «السلام علیک یا ثارالله و ابن ثاره»؛ سلام بر تو ای ثارخدا و فرزند ثارخدا. این تعبیر، در زیارتهای دیگر از جمله زیارت مخصوص امام حسین(ع) در اول رجب و نیمه رجب و شعبان و زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه نیز آمده است.
دریکی از زیارتنامههای امام حسین(ع) آمده است: «انک ثارالله فیالارض من الدم الذی لا یدرک ثاره احد من {اهل} الارض {الا باولیائک}، و لایدرکه الا الله وحده.»؛ ای سیدالشهداء! تو خون خدا در زمینی، همان خونی که هیچ یک از اهل زمین- مگر به وسیله اولیایش- انتقام آن را نمیتواند بگیرد و جز خداوند نمیتواند خونخواهی او را بنماید. (بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۱۶۸)
همچنین در زیارت دیگری از امام حسین(ع) آمده است: “السلام علیک یا قتیلالله و ابن قتیله السلام علیک یا ثارالله و ابنثاره“؛ سلام بر تو ای کشته [در راه] خدا و فرزند چنین کسی، سلام بر تو ای خون [ریخته شده] در راه خدا و ای فرزند چنین کسی.
معانی ثارالله:
ثارالله در چند معنا به کار رفته است: الف: خونخواهی و انتقام؛
ب: کسی که خداوند انتقام خونش را از قاتلانش به وسیله قائم آلمحمد خواهد گرفت؛
ج: گفته شده که لفظ «اهل» در تقدیر است؛ پس ثارالله یعنی اهل ثارالله، اهل خونخواهی الهی که خداوند انتقام خونش را میگیرد؛ و خونخواهی شما از خدا خواسته میشود؛
د: ثار به معنای مفعولی (مثئور) است، یعنی کشته شدهای که خونخواه دارد و ثارالله به کسی گفته میشود که خدا خونخواه اوست؛
ه- کسی که خونبهایش متعلق به خداست و او خونبهایش را میگیرد. یعنی او متعلق به یک خانواده یا قبیله یا ملت نیست که خونبهایش را رئیس خانواده یا قبیله یا کشور بگیرد، بلکه متعلق به جهان انسانیت است و شهید راه خداست و خونبهای او را خدا باید بگیرد؛
و: کسی که خودش در دوران رجعت میآید و انتقام خون خود و یارانش را میگیرد؛
ز: خون ریخته شده در راه خدا؛
ح: خون خدایی و الهی؛ که اضافه شدن خدا به خون، برای شرافت و کرامت بخشیدن است یعنی از باب اضافه تشریفی است، چنانکه گفته میشود بیتالله و روحالله؛
ط: خون خدا؛ همچنانکه گفته میشود: (یدالله و عینالله)
(شفاءالصدور فی شرح زیارهالعاشور، تهران ۱۳۷۶ ش، ص ۱۶۳-۱۶۴؛ ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الاخبار، ج۹، ص۱۳۴؛ الوافی، ج۱۴، ص۱۴۸۹؛ بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۵۰، ذیل حدیث۱؛ روضه المتقین فی شرح من لایحضره الفقیه، ج۵، ص۴۲۸؛ حسینی شیرازی، سید محمد، تقریبالقرآن الی الاذهان، ج۲، ص۲۰۰)
برگرفته از www.samamos.com
<< 1 ... 12 13 14 ...15 ...16 17 18 ...19 ...20 21 22 ... 33 >>