امام خمینی (ره) شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ، به جز انبیاء و اولیای معصومین علیهم السلام به دشواری می توان کسی را با این ابعاد و این خصوصیات تصور کرد.
او اهل خلوت، اهل عبادت، اهل گریه نیمه شب، اهل دعا، تضرع، ارتباط با خدا، شعر، معنویت، عرفان و ذوق و حال بود. آن مردی که چهره او دشمنان ملت ایران را می ترساند و به خود می لرزاند و آن سد مستحکم و کوه استوار، وقتی که مسائل عاطفی و انسانی پیش می آمد یک انسان لطیف، یک انسان کامل و یک انسان مهربان بود. درحقیقت، آن الگوی تقوا و اسوه¬ی اخلاق و پرهیزگاری به همه فهماند که انسان کامل شدن و علی وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت پیش رفتن افسانه نیست.
باری خمینی عزیز ما را کیست که نشناسدو کیست که به شایستگی نشناسند؟
الفاظ مرا تحمل آن نیست که آن حقیقت فاخر و آن گوهر نفیس را در خود بگنجاند.
پدر روزنامه ميخواند. اماپسركوچكش مدام مزاحمش ميشد. حوصله ي پدر سررفت و صفحه اي از روزنامه راكه نقشه ي جهان را نمايش ميداد جدا و قطعه قطعه كرد و به پسرش داد.
بيا! كاري برايت دارم. يك نقشه ي دنيا به تو مي دهم ببينم مي تواني آن را دقيقا همان طور كه هست بچيني …
و دوباره سراغ روزنامه اش رفت. مي دانست پسرش تمام روز گرفتار اين كار است. اما يك ربع ساعت بعد پسرك با نقشه ي كامل برگشت.
پدر با تعجب پرسيد: مادرت به تو جغرافي ياد داده؟!
پسرجواب داد: جغرافي ديگر چيست؟
پدر پرسيد: پس چگونه توانستي اين نقشه ي دنيا را بچيني؟
پسر گفت: اتفاقا پشت همين صفحه تصويري از يك آدم بود. وقتي توانستم آن آدم را دوباره بسازم دنيا را هم دوباره ساختم…
اگر آدمها درست شوند دنياهم درست ميشود!!