نسيم رحمت

یکی از دلایل خدشه ناپذیر بر لزوم شناخت امام زمان حدیثی متواتر از پیامبر گرامی اسلام است که فرمودند: (مَن مٰاتَ وَلَمْ يَعرِفْ اِمامَ زَمانِه مٰاتَ ميتةً جاهليةً) هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. این حدیث را شیعه و سنی نقل نموده اند و هیچ تردیدی در انتساب آن به رسول خدا صلی الله علیه و آله وجود ندارد. بر اساس این حدیث باید در هر زمان امامی در زمین وجود داشته باشد تا مردم با اقتدا به او راه یابند وهدایت شوند. دانشمندان شیعه بارها با استدلال به این حدیث در مناظراتشان با اهل سنت پیروز شده اند. خاطره ای از علامه امینی در این زمینه شنیدنی است:

يكى از ائمه جماعات تهران نقل می کند که: علامۀ امينى از نجف به تهران آمده بود. من به ديدن ايشان رفتم و تقاضا نمودم كه شبى به منزل ما تشريف بياورند. آقاى امينى اجابت نمودند، وعدّه‌اى از علماء را هم به افتخار ايشان دعوت نمودم. شب موعود فرا رسيد و از ايشان تقاضا كردم مطلبى را بيان فرمايند، ايشان فرمودند: براى مطالعات بعضى از كتب، مدتى در حلب به سر مى‌بردم يكى از تجارِ فهميده و منطقى از اهل سنت با من آشنا شد و شبى از من دعوت به‌عمل آورد. علماء طراز اول شهر و قضات عالى رتبه و بعضى از اساتيد دانشگاه و عدّه‌اى از تجّار نيز در آنجا حضور داشتند. پس از شام، عالم بزرگ و مفتى أعظم شهر گفت:

آقاى امينى اين بحث امامت چه ريشه و اساسى در اسلام دارد كه شيعيان و علماى تشيّع آن‌را رها نمى‌كنند؟

من به ايشان گفتم:

  آيا اين حديث را كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده (مَن مٰاتَ وَلَمْ يَعرِفْ اِمامَ زَمانِه مٰاتَ ميتةً جاهليةً) قبول دارى؟ گفت: بلى. به او گفتم: براى پى‌گيرى و بررسى بحث امامت همين حديث بس است، وى ساكت شد و چيزى نگفت.

از او سؤال كردم:

 فاطمۀ زهراء عليها السلام چگونه بانوئى است؟ وى گفت: (إنّها مَطهّرةٌ بِنَصّ الْكِتٰاب) به صراحت قرآن مطهره و معصوم است چون در شأن اهل بيت آيۀ تطهير نازل شده و حضرت زهراء از بزرگ‌ترين مصاديق أهل بيت رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله است.

به او گفتم:

چرا فاطمۀ زهراء عليها السلام در حال خشم و غضب از حاكمان وقت از دنيا رفت؛ آيا آنان امام امت و خليفۀ به‌حق رسول خدا نبودند يا حضرت زهراء امام خود را نشناخت و فوت كرد؟ عالم بزرگ حلب ديد اگر بگويد غضب و خشم حضرت زهراء عليها السلام كار صحيحى بوده بايد خط بطلان به جبين حاكمان آن وقت بكشد و اين برخلاف اعتقاداتشان مى‌باشد و اگر بگويد كار حضرت زهراء عليها السلام خطا بوده و او بدون معرفت به امام خويش از دنيا رفته، با مقام عصمت و طهارت ايشان كه مورد قبول قرآن است منافات دارد، به همين دليل، براى خلط بحث گفت: آقاى امينى بحث ما چه ربطى به موضوع غضب و خشم حضرت زهراء نسبت به حكام زمان خودش دارد؟ افرادى كه در مجلس حضور داشتند از حيث علم و دانش اشخاص برجسته و فهيمى بودند، و متوجه شدند كه آقاى امينى با طرح اين سؤال چه ضربۀ محكمى به عقايد آنان وارد ساخت، و گفت كه شما نه فقط امام زمان خود را نشناخته‌ايد بلكه در حقانيّت افرادى كه آنان را خليفۀ رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌دانيد نيز در شك و ترديد به‌سر مى‌بريد، صاحب منزل كه كنارى ايستاده بود رو به عالم بزرگ حلب كرد و گفت: شيخُنٰا اُسْكُتْ قَدِ افْتَضَحْنٰا ، يعنى ديگر ساكت شو كه ما را رسوا كردى.

بحث تا نزديك سحر به‌طول انجاميد وعدّه‌اى از اساتيد دانشگاه و قضات و تجّار به سجده افتادند و مستبصر شدند و از راهنمائى علامۀ امينى تشكر نمودند.

دوازده گفتار درباره دوازدهمین حجت خدا حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف , حسین اوسطی، ص31

اگر مثل امروزه خوانده می شد ‌خود پیامبر(ص) در تشهد‌ چگونه صلوات می فرستاند؟

پاسخ شبهه:

1.شكل نماز خواندن به همان نحوه ‏اي است كه پيامبر  صلي الله عليه و آله و سلم نماز خوانده و از ايشان نقل شده است: “صلّوا كما رأيتموني أصلّي؛ همان طور كه نماز مي‏ خوانم، شما هم بخوانيد".

2.طريقه خواندن نماز به طور متفق بين شيعه و سني گذشته از برخي از جزئيات به همين طريقي است كه فعلاً مسلمانان نماز مي‏ خوانند كه همانند نماز خواندن پيامبر اكرم (ص) است. روايات شيعه و سني نيز شكل نماز را به نحوه ‏اي كه خوانده مي‏ شود، بيان كرده است.

3.بنابراين پيامبر (ص) نيز به همين شكل نماز مي‏ خواند و مانند ما “السلام عليك ايها النبي و رحمة و بركاته” يا “أشهد أن محمداً عبده و رسوله” يا در اذان “اشهد ان محمداً رسول الله” مي‏ گفته است.

4.همچنین آمده است كه سلام بر پيامبر اكرم (ص) توسط حضرت در تشهد بيان شده كه با الفاظ “السلام عليك ايها النبي و رحمة الله و بركاته” ذكر شده است.[1] مرحوم سيد كاظم يزدي در عروة مي‌فرمايد: “السلام عليك ايها النبي” از صيغه هاي سلام نيست، بلكه از توابع تشهد است.[2] منابع اهل سنت اين نظريه را قبول دارند و حنفيه، شافعيه، حنابله و مالكيه بر اين عقيده اند كه اين صيغه جزء صيغه هاي تشهد محسوب مي‌شود.[3]

5.برخي ديگر از فقيهان شيعه مثل مرحوم حكيم معتقدند اين صيغه از توابع سلام محسوب مي شود، چون از برخي روايات اين گونه استفاده مي‌شود و از طرف ديگر مناسبت حكم و موضوع اقتضا مي‌كند كه صيغه “السلام عليك ايها النبي و رحمة الله و بركاته” از توابع سلام باشد.[4]

6.آنچه مسلّم و قطعي است و شيعه و سني بر اين باورند، صلوات و سلام بر پيامبر اكرم(ص) امر متعارف و رايج بوده كه توسط پيامبر انجام مي شده و اين اَمر از ناحيه آن حضرت به انجام رسيده است، خواه در تشهد يا در سلام. اين مطلب توسط ائمه معصومين(ع) تأييد شده است و منابع مختلف شيعه و اهل سنت اين نظريه را تأييد مي‌كند.

1. کتاب الخلاف, ج1, ص 129.

2. عروه الوثقي, ج2, باب التسليم.

3. الفقه علي المذاهب الاربعه, ج1,ص 236 و 237.

4. مستمسک العروه الوثقي, ج6, ص 496.

امام زمان علیه السّلام در توقیعى به خط مبارک خود، بعد از دعا براى عافیت شیعیان از ضلالت و فتنه‌ها و درخواست روح یقین و عاقبت به‌خیرى آنها و تذکر به امورى چند مى‌فرماید:

«فاطمه سلام الله علیها دختر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله براى من اسوه و الگویى نیکوست.»

در اینکه حضرت مهدى علیه السّلام، کدام گفتار یا رفتار حضرت فاطمه علیها السّلام را سرمشق خویش قرار داده‌اند، احتمالات فراوانى بیان شده است که در این‌جا به سه مورد آن اشاره مى‌کنیم:

حضرت زهرا علیها السّلام تا پایان عمر شریفش با هیچ حاکم ظالمى بیعت نکرد.

حضرت مهدى علیه السّلام هم بیعت هیچ سلطان ستمگرى را بر گردن ندارد.

شأن صدور نامه این است که برخى از شیعیان، امامت ایشان را نپذیرفتند.

حضرت در جواب عملکرد آنها فرمود: «اگر مى‌توانستم و مجاز بودم آن‌چنان مى‌کردم که حق بر شما آشکار گردد به‌گونه‌اى که هیچ‌شکى بر شما باقى نماند، ولى مقتداى من حضرت زهرا علیها السّلام است.

ایشان با اینکه حق حکومت از حضرت على علیه السّلام سلب شد، هیچ‌گاه براى بازگرداندن خلافت، از اسباب غیرعادى استفاده نکرد، من نیز از ایشان پیروى مى‌کنم و براى احقاق حقّم در این دوران، راه‌هاى غیرعادى را نمى‌پیمایم.

حضرت در پاسخ نامه فرموده‌اند:

«اگر علاقه و اشتیاق ما به هدایت و دستگیرى از شما نبود به سبب ظلم‌هایى که دیده‌ایم، از شما مردمان روى‌گردان مى‌شدیم» .

امام، با اشاره به حضرت زهرا علیها السّلام مى‌خواهد بفرماید:

همان‌طورى که دشمنان به حضرت زهرا علیها السّلام آزار و اذیت روا داشتند و سکوتى که مسلمانان پیشه کردند، هیچ‌کدام سبب نشد که ایشان از دعا براى مسلمانان دست بکشند، بلکه دیگران را بر خود مقدم مى‌داشتند، من نیز این ظلم‌ها و انکارها را تحمل مى‌کنم و از دل‌سوزى و دعا و راهنمایى و. . . براى شما چیزى فرو نمى‌گذارم.

 1.بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۳-۲۰۲،ح۲۸

2.علائم ظهور، علی اصغر رضوانی ص۴۸

3.قیام و انقلاب مهدی (عج) استاد شهید مطهری ص۶۲

4.مهدویت (پیش از ظهور) حجه الاسلام کارگر صص۲۰۱-۲۰۰

5.موعود شناسی و پاسخ به شبهات ، علی اصغر رضوانی ج ۱صص ۳۹۷-۳۹۶

آقا اجازه! اين دو سه خط را خودت بخوان!قبل از هجوم سرزنش و حرف ديگران

  آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان * ديگر نمي دهد به دلم روي خوش نشان!

  قصدم گلايه نيست، اجازه! نه به خدا!

 اصلا به اين نوشته بگوييد"دلنوشته های راد”

 من خسته ام از آتش و از خاک، از زمين 

 از احتمال فاجعه، از آخرالزمان!

    آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کوير * باران ببار برای “راد” دلگشته پیر

 اهل بهشت يا که جهنم؟ خودت بگو! آقا اجازه! ما که نه در اين و نه در آن!

“يک پاي در جهنم و يک پاي در بهشت"يا زير دستهاي نجيب تو در امان!

آقا اجازه! باشد! صبور مي شوم اما تو لااقل

  دستي براي من بده از دورها تکان …

آقا اجازه! پنجره ها سنگ گشته اند،  ديوارهاي سنگي از کوچه بي نصيب

 آقا اجازه! باز به من طعنه مي زنند * عاشق نديده هاي پر از نفرت رقيب

“شيرين"ي وجود مرا “تلخ” مي کنند*"فرهاد"هاي کينه پرست پر از فريب!

آقا اجازه! “گندم” و “حوا” بهانه بود،"آدم” نمي شويم! بيا: ماجراي “سيب!”

    باشد! سکوت مي کنم اما خودت ببين..!  آقا اجازه! منتظرند اینهمه غریب…

بنده ای خریدم و به خانه آوردم.

از او پرسیدم: نامت چیست؟

گفت: تا چه خوانی!!

گفتم: چه میخوری؟

گفت: تا چه دهی!!

گفتم: چه می پوشی؟

گفت: تا چه آری!!

گفتم: چه میخواهی؟

گفت: بنده را با خواست چه کار!!

سهل گفت: یک شب را تا صبح به استغفار و گریه پرداختم

و با خود گفتم اگر او بنده است، پس من چه كاره ام؟!